يا نه شايد امروز اينجا با حرفي با حديثي
خدا رو چه ديدي
شايد يكي مثل ما هم توي اون دنيا بخواد بياد و برات عزا به پا كنه
عحیب تر که چه آسان نبودنت شده عادت.
چه بی خیال نشستم نه کوششی نه وفایی
فقط نشسته و گفتم
(خدا کند تو بیایی...)
یا صاحب الزمان (عج)
در پنجه غم شکار بودن عشق است
در محکمه ای که یار قاضی باشد
محکوم طناب دار بودن عشق است
اما حالا بهت می گم بی تو دارم کم میارم
بهت نگفتم تا حالا که بد جوری عاشقتم
بهت نگفتم تا حالا اما حالا بهت میگم
داری کجاها می کشی باز این دل در به درو
قشنگ مهربون من اینجوری از پیشم نرو
بهت نگفتم تا حالا اینکه چقدر دوست دارم
اینکه چقدر آرزومه پیش چشات کم نیارم
دلم می خواد باور کنی از ته دل می خوام تو رو
وقتی میگم بمون بمون وقتی میگم نرو نرو
بری هزار سالم بشه چشم انتظارت می مونم
بازم برای دل تو ترانه هامو می خونم
خودت می دونی که تو رو از دل و از جون می خوامت
لیلی عشق من شدی من مثه مجنون می خوامت
دنبال تو می گردم دنبال یه تکیه گاه
دنبال اون دلی که تنهایی و می شناسه
دستای عاشق من لبریز التماسه
هزار و یک شب من پر از صدای تو بود
گریه هر شب من فقط برای تو بود
سکوت شیشه ایمو صدای تو می شکنه
تو آسمون عشقم شعر تو پر می زنه
با تو دل سیاهم به رنگ آسمونه
تو بغض من می شکنن شعرای عاشقونه
هزار و یک شب من پر از صدای تو بود
گریه هر شب من فقط برای تو بود .
شب قدر قلب ماه رمضان است .
از من به من نزدیکتر تو از تو به تو نزدیکتر من
باور نکن تنهایی ات را تا یک دل و یک درد داریم
تا در عبور از کوچه عشق بر دوش هم سر می گذاریم
دل تاب تنهایی ندارد باور نکن تنهایی ات را
هر جای این دنیا که باشی من با توام تنهای تنها
من با توام هر جا که هستی حتی اگر باهم نباشیم
حتی اگر یک لحظه یک روز با هم در این عالم نباشیم
این خانه را بگذار و بگذر با من بیا تا کعبه دل
باور نکن تنهایی ات را من با توام منزل به منزل
من خسته در هزاره دوم دلواپسی
هنوز در آغاز آوارگی خویش پرسه میزنم .
در خیابانهایی که به گرد خورشید می گردند سرگردانم .
برای یافتن شانه های دوست مانندی که بر آن تکیه زنم .
در من همانند گیاهی ریشه دواندی و من نیاز را در وجودم
حس کردم .
نیاز به داشتن تو
نیازبودن با تو و نیاز پرواز با تو
تا دور دست تا همیشه .
شاید که باورت بشه معنی عشقو بلدم
نگاه تبدارمو تو چشمای تو جا میذارم
به خاطر دیدن تو پنجره رو وا می ذارم
یه معنی تازه میدی به شعر دلسپردگی
با تو چه سبز و روشنم بی تو محاله زندگی
که فقط جاده سبز محبت
کوتاهش می کند
باید
قلبهامان را گسترده کنیم
و شبی در رویا
روی پل رنگین کمان وصل
بیتوته کنیم و فاصله ها را پر کنیم .